Maandag word ik wakker, voel me weeropgewekter en heb zin in de komende maanden, met de gedachte… ik wil hierblijven.. oja, ik moet het land uit voor mijn visum.. hoe ga ik dat doen?

Dus na het ontbijt, buiten in het lekkereweer, pak ik mijn vluchtschema erbij. Op 13 oktober naar Nieuw Zeeland vanafSydny en 13 december terug vanaf Christchurch naar Melbourne, volgens mijnNederlandse ticket. Ik mail gelijk naar het kantoor in Nederland of er nogmogelijkheden zijn om mijn vluchten te wijzigen en die van Melbourne naarSydney te skippen. Ook boek ik een vlucht van Ballina airport, hier vlakbij,naar Sydney op 13 oktober.

Op weg naar Wollworths, de grote supermarkthier, kom ik langs een Travelbugs, zo’n tour shop waarr je kan internetten enwaar ze allerlei tours, bus, hostels en nog meer, kunnen regelen.Laat ik eerst maar eens even kijken, wat erin Nieuw Zeeland te doen is. De muziek staat erg hard en ik vraag door deherrie heen (gelukkig zet ie het wat zachter) aan de jongen die ik zie of hijwat info over Nieuw Zeeland heeft. Hij pakt 2 folders en legt het een en anderuit. Hij komt zelf uit Nieuw Zeeland. Ik zie al snel dat er bustours zijn diede 2 eilanden rond gaan en je kunt zelf kiezen hoe lang je wilt blijven ergens.Voor een tour met bus en accommodatie voor 14 nachten, voor 500 euro, dat isgoed te doen. Dat komt goed uit. Dan kan ik toch het land zien! Ik leg uit datik bezig ben om te kijken of ik 2 weken kan gaan en dat ik even moet afwachtenop bericht van Activity International of mijn vluchten gewijzigd kunnen worden.

Frankie en ik lopen naar James. James is demanager van het huis waar Natasha een kamer huurt. Er is daar een kamer vrij enwe moeten even langs gaan. Omdat ik pas vanaf eind oktober een kamer nodig heb,kan ik nu niets doen. Frankie kan deze week nog in de beschikbare kamerintrekken.

’s Middags lopen Frankie en ik naar deLighthouse (de Vuurtoren). Eerst lopen we naar het eind van de Main Beach, ophet strand, en gaan daar de weg op. Het is een eind wandelen en een behoorlijkeklim. We zin bijna bij Cape Byron en hier vlakbij ligt het meest oostelijkepunt van Australië. We horen enthousiaste mensen roepen: daar!... En dan zienwe ze: de walvissen …. Tenminste, we zien de bewegingen in het water als ze hetwater naar boven spuiten. We zien dus niet de enorme beesten zelf, maar ze zijndaar wel en we zien waar ze zwemmen. Dit is overweldigend en echt waar, heel heelerg ontroerend om te ervaren, zoiets groots in de natuur, in deze oceaan!Opeens roept een meisje: een dolfijn! De walvissen en dolfijnen trekken ronddeze tijd langs Byron Bay. Ze trekken van het Noorden naar het Zuiden enbinnenkort zullen ze Byron voorbij zijn!

Dinsdag krijg ik nieuws: er zijn geenvluchten de komende tijd beschikbaar vanaf Christchurch. Wel is er nog 1 vluchtbeschikbaar vanaf Auckland naar Sydney. En dus ben ik aan het zoeken naar vluchten van Christchurgh naar Auckland.Want de bustour die ik kan nemen, eindigt in Christchurgh. En dus als ik zelfnaar Auckland kan gaan, kan ik mijn plan wijzigen. En het lukt, ik heb een heelschema met vluchten en een paar overnachtingen gemaakt en het si even wachtenop de bevestiging uit Nederland. En dus loop ik terug naar Travelbugs, waarJurone, de Nieuw Zeelander, met me mee puzzelt en aan het bellen is voor debustour; ik kan in Auckland van het vliegveld opgehaald worden en hij stelt watsuggesties voor waar ik heen kan gaan en ik kan hem ook mailen vanuit NieuwZeeland.

Gelukkig op woensdag is het rond: mijnNederlandse vlucht is aangepast zodat ik 28 oktober terugvlieg. Melbourne metkerst gaat helaas dus niet door! Ik zorg meteen voor een vlucht op 30 decembernaar Sydney. En dan kan ik lekker 2 maanden hier blijven! Nog wel even eenkamer zoeken.

Woensdag begin ik ook met Bikram Yoga. Ikheb een advertentie in de plaatselijke krant gezien en het lijkt me goed omweer met Yoga te starten en even 2 weken flink te oefenen. Ik ga dituitproberen om weer in vorm te komen. Bikram Yoga is Hatha yoga in eenvreselijk hete zaal, een sauna zeg maar. Ik doe 2 lessen op woensdag en ik moetwel even schakelen zeg! De oefeningen zijn toch heel anders dan zoals ik ze hebgeleerd in Thailand! Het is echt heel erg zwaar. Je verbrandt per les zo’n 800a 900calorieën en het is eigenlijk een soort work-out, cardio-fitness les. Ikzou het niet als mijn normale yoga kiezen; maar voor de komende tijd kan ik hetgoed gebruiken om me voor te bereiden op de training.

En hier is geen rust tijdens en na dehoudingen ingebouwd: het gaat van de ene asana (yoga houding) in de andere overen de docent praat aan een stuk door. Wel goed om flexibiliteit en kracht enbalans te ontwikkelen! De hitte, hettempo en de constante stroom van woorden zorgen ervoor dat je geest gedwongenwordt om zich te focussen op het lichaam. Het lichaam wordt als medium gebruiktom de geest onder controle te houden. Wat wel een kenmerk van yoga is. Yoga ishet instrument om de geest te ontwikkelen en te sturen, zodat je grip op jeleven krijgt en houdt. Normaliter is alles om je heen een afleiding voor jegeest wanneer je je er niet bewust van bent en dus een afleiding van jezelf,van je eigen binnenste ik en wie je bent. En yoga confronteert je met jezelf, omdatje op een dusdanige manier gedwongen om alles wat je van binnen voelt op temerken en er mee om te gaan gedurende zware omstandigheden zoals de pijn die jevoelt in een houding en je geest die op wilt geven. Op deze manier wordt hetlichaam gezonder en de geest sterker. En dit reflecteert zich in het dagelijksleven. Dus ik ga de komende 2 weken hiermee door en misschien wel tot aan heteind van het jaar, alleen in de ochtend dan, voor de opbouw van mijn fysieke flexibiliteiten kracht.

De Bikram Yoga is aan de andere kant vannet centrum gelegen en ’s ochtends om 9 uur loop ik over het strand er naartoe.Het is ruim een half uur lopen. Als het tij niet te hoog opkomt, kan ik langsde rotsen helemaal tot aan de straat waar ik moet zijn, lopen. Als het tij tehoog is, moet ik 2 strandjes eerder de weg op gaan. Het is heerlijk om er naartoe te lopen over het strand als het zo vroeg op de dag is. Ik zie overal om meheen mensen sporten, mensen ontbijten aan het strand en er zijn veel surfers enmensen die hun honden uitlaten op het strand.Ook op donderdag volg ik 2 lessen; had ikbeter niet kunnen doen; ik heb een vreselijke spierpijn. En op vrijdag ga ikdan maar 1 keer.

Donderdagmiddag neem ik een fiets van deGuesthouse en fiets naar het de school waar Natasha werkt. Ze is om 2 uur vrijen als ik daar kom, ontmoet ik haar studenten die Engels leren. Natasha is nogbezig met een activiteit, de studenten moeten een voetbal spel spelen.Ondertussen praten we over Frankie, die in het huis waar Natasha woont, isingetrokken. Het eerste moment dat Natasha Frankie zag, zei ze: die vrouw israar. En ik zei: volgens mij is ze wel aardig. Je moet haar een kans geven.Maar op maandag en dinsdag merk ik dat er iets met deze vrouw is. Ze praatalleen maar over haar kristallen en praat op een negatieve manier over mensen.Ik voel dat ik afstand moet nemen en sluit mezelf af voor haar. Nu zegt Natashategen me: het voelt helemaal niet goed dat Frankie hier woont. Ze zit de heledag en nacht buiten te roken en me te begluren. En ze zegt dat jij niet zoaardig bent als dat je lijkt en ze is vreemd. Ja, ik beaam dat ze een vreemdeenergie bij zich heeft. Ik zeg dat ik haar op een gegeven moment heb genegeerdomdat ze zo negatief is. Gelukkig hebben we door dat we afstand moeten bewarenvan haar.

Zaterdagavond gaan we uit eten metMonica, een collega van Natasha, Brad en zijn vriendin. Brad is een vriend vanSofie, een collega van Natasha en ze zijn de hele dag bezig geweest met Sofiete helpen verhuizen. Ik fiets naar Natasha en we lopen naar een restaurant waarNatasha heeft gereserveerd. Het is een hele gezellige avond en Monica is eenhartelijke lieve meid. Later komt de vriend van Monica er ook bij en we drinkennog wat in een pub. Dit was echt een onwijs leuke avond.

Deze week is een goede week geweest! Ik hebmijn plannen gewijzigd zodat ik hier kan blijven, een bustour in Nieuw Zeelandgeboekt en weer begonnen met yoga. Vooral de zaterdagavond was echt een avondjeuit en ik had het nodig!

Op zondag maken Natasha en ik een wandelingover het strand. We lopen naar het einde van Main beach en we klimmen op de uitkijkpost.En daar zien we ze meteen: dolfijnen…!!!! We zien er een stuk of 5… met hunvinnen komen ze uit de zee. Helaas is het te ver weg om er een foto van tenemen. Maar dit is echt heel gaaf om te zien!

Deze week walvissen en dolfijnen gezien! Enop het terras van Atlantic Guesthouse lopen 2 een grote lizzards… als een soorthuisdieren komen ze heel dichtbij en het is zo bijzonder om deze al beesten omje heen te zien.