Week 17 Een eigen voor- en achterdeur ..… 4 t/m 11 oktober 2009

Het is een bank holiday op maandag en stiekem hoop ik dat de yoga studio dicht is zodat ik ‘vrij’ heb.. maar het is open en ik ga er weer voor.

In de middag lopen Natasha en ik weer over het strand, kijkend naar alle surfers die als mieren op een hoop op een bepaald stuk in het water liggen, wachtend op de golven om te surfen. We zien weer een aantal dolfijnen en het blijft een overweldigend gevoel om ze te zien. We eten een gezonde en lekkere maaltijd bij de Asia Food en nemen een kop thee ergens anders. Er zijn hier niet zo veel gezellige restaurantjes eigenlijk, zoals we ze in Nederland hebben. Er zijn een aantal duurdere restaurants, een aantal falafel en kebab winkeltjes en wat Azie georiënteerde eettentjes. Veel eetwinkeltjes zijn wel organisch georiënteerd. Ze hebben zelfs organische donuts hier?! Maar voor een beach town is er niet een echte buiten -uit-eten cultuur. Ik mis de gezellige terrassen van Nederland wel. Die heb je hier niet. En zoals wij de boulevards kennen van Scheveningen en Kijk Duin met vele restaurants met terrassen en strandtenten, zo is het hier niet.We hebben zin in een dvd en bij de receptie van de Atlantic Guesthouse zoek ik een film uit. Natasha heeft heimwee en voelt zich niet zo lekker en de film die ik heb uitgezocht reflecteert precies haar situatie. Ik wordt bedankt,…. haha.

Op dinsdag is Natasha ziek en heeft zich afgemeld bij haar school. Na de yoga, neem ik wat boodschappen voor haar mee. Ze is snotverkouden en alles doet zeer; ze heeft de griep.

Ik heb Jane gebeld, een vrouw die misschien een studio voor me heeft. Ik fietste een paar dagen geleden langs een bed en Breakfast house en vroeg aan de eigenaresse of ik daar tot eind december kan wonen. Maar helaas is ze vol. Deze tijd van het jaar wordt het alsmaar drukker in Byron bay en de zomervakantie komt eraan. Byron zal helemaal vol zijn met vakantiegangers en overal hoor ik dat het volgeboekt is. Ook is Byron behoorlijk duur qua prijzen voor kamers, appartementen en vakantiehuizen. Het is vrij moeilijk om iets betaalbaars en privé te vinden.

En dus heb ik een nummer gekregen van een vriendin van de eigenaresse van de B&B. Zij heeft 2 studios voor studenten. En dus bel ik deze mevrouw, Jane, op. Ik kan om 4 uur komen kijken. Ze heeft nog 1 studio leeg staan.Als ik het adres heb gevonden, laat ze me de studio zien. Het is een appartementje op palen inHaar mega grote tuin van haar en het heeft alles en is helemaal privé. Het is alleen wel een beetje duur de huur en ik ben 2 weken weg en dan zal ik die weken ook moeten betalen en dat is wel zonde.Na 5 minuten komt er ineens een stel naar boven en Jane zegt dat deze jongelui ook de studio willen bekijken. Maar ik was eerst en dus zegt ze dat ik mag zeggen of ik het wil. Ik zie dat het stel uit Brazilië heel enthousiast is en op een of andere manier houd iets me tegen om het te nemen. En dit zou perfect zijn voor een stel. Mijn gevoel zegt dat ik het aan hen moet gunnen en dat ik wel wat anders zal vinden.De jongen vertelt me dat hij een appartement weet wat netjes en betaalbaar is. Hij spreekt gebrekkig Engels en legt uit waar het is. Jane zegt dat ze mij zal bellen als ze iets weet voor me. Ik fiets naar de andere kant van de hoofdstraat waar het appartementengebouw moet staan. Ik zie de appartementen achter een groot hek staan, maar het is compleet afgeschermd en nergens een receptie te zien. Dus ik fiets weer terug en haal de gratis Byron krant die elke dinsdag uitkomt. Er staan een aantal advertenties in met kamers te huur, maar iets houdt me weer tegen. Ik zal wel iets vinden als ik terugkom, ik kan altijd een paar dagen in de Atlantic blijven.

Woensdag morgen loop ik naar de Yoga en ik blijf denken aan de studio bij Jane. Het laat me niet los en ik heb het gevoel dat ik er toch nog een keer naartoe moet. Had ik het toch moeten nemen? Ik twijfel en dus na de yoga les loop ik naar het pad dat naar het strand leidt ipv over de weg. Maar het waait heel hard en als ik het pad inloop zie ik dat de wind al het zand opwaait en hier kan ik niet doorheen ivm met mijn lenzen. Ik zal zand onder mijn lenzen krijgen en dus loop ik terug naar de weg. De weg komt langs het huis van Jane en mijn gevoel wordt sterker om bij haar aan te bellen. Ik weet niet waarvoor maar ok, toch maar even aanbellen. Jane doet open en ik zeg: ik was even nieuwsgierig of het stel de studio heeft genomen. Ze zegt dat het stel is ingetrokken maar dat er vandaag nog een andere kamer vrij komt omdat de jongen die daar heeft gewoond, vandaag onverwachts zijn plannen heeft gewijzigd en verder gaat reizen. Of ik even wil kijken? Ja ok, laat ik maar even zien of het wat is.

Naast haar huis heeft ze een tuinhuis met 2 kamers. De kamer die ze mij laat zien is redelijk groot en heeft een groot bed, nachtkastje, grote ronde tafel, stoelen, kledingrek, prikbord en tv. Het heeft een voordeur en een achterdeur en heeft een plaatsje achter met een tuinstel. Het ziet er gezellig uit en netjes en heeft gezellige raampjes en gordijnen.

Tjee, dit is precies iets voor mij: een eigen tuinhuisje. De keuken en douche zijn klein en aan haar huis gebouwd. Ja, dit zie ik wel zitten en we komen overeen dat ik de 2 weken dat ik hier niet ben, maar de helft aan huur betaal. En het is goedkoper dat de studio, 12 euro per nacht. De meeste kamers en appartementen zijn veel duurder hier. Ik kan meteen intrekken en dus ben ik de middag bezig met inpakken en uitpakken. Als ik naar Nieuw Zeeland ga, hoef ik niet alles mee te nemen. Dus dit is helemaal wat ik zocht! Ik heb er heel blij mee!

In de middag kom ik Jurone tegen die zijn fiets aan het opknappen is. Hij zegt dat alles is geboekt voor Nieuw Zeeland en dat ik vrijdag mijn vouchers op kan halen.

Natasha is nog steeds ziek en wil graag even wat frisse lucht happen en dus haal ik haar op en we wandelen naar het strand. We eten wat en daarna gaat ze met me mee om mijn huisje te bekijken.

De verdere week brengen Natasha en ik door met lekkere dingen eten, wandelen in Town en naar de zee kijken. We zien weer walvissen die vrij dichtbij zijn!We zijn een beetje uit ons normale ritme geraakt en Natasha voelt zich niet helemaal op haar plek hier in Byron Bay. Ze heeft een manager die niet helemaal optimaal functioneert en ze botst voortdurend tegen eigenaardige situaties op. We horen van diverse mensen dat er een hele sterke vrouwelijke energie in dit gebied is; vroeger kwamen vrouwen speciaal hier naartoe om kinderen te baren, er waren veel hippes hier die nu in de heuvels wonen en er is iets met een verschuiving van het aardoppervlak geweest (?)..

Byron Bay is erg uitgestrekt en er valt nog wel meer te ontdekken hier. Maar Natasha is hier niet op haar plek, ze heeft het niet naar haar zin en zegt dat ze blij is dat ik hier ben. Ze wil eigenlijk terug naar Cairns waar ze zich helemaal op haar plek voelde en ze heeft ook geen zin om naar andere steden te reizen. Qua reizen zijn we hetzelfde: we zijn geen echte reizigers. We zijn de slechtste reizigers allertijden. Allebei hebben we een soort thuisbasis nodig, een plek om een ‘thuis ‘van te maken en er lang te blijven.

Ik weet wel dat ik hier blijf en dat ik na mijn vakantie naar Nieuw Zeeland me ga storten op mijn yoga zoals ik die in Thailand heb geleerd. Ik ben nog maar aan het begin en het is iets wat ik ontzettend leuk en interessant vind en als ik er echt iets van wil maken, zal ik zelf moeten oefenen en oefenen! Nu ben ik er te weinig mee bezig en ik weet dat het me ook veel goeds zal doen. De Bikram yoga is eigenlijk niet de stijl die ik wil volgen maar ik wil wel een soort begeleiding voor een deel.

Op vrijdagavond heeft ze een etentje in een restaurant georganiseerd met collega’s en mij ook uitgenodigd. Er komen maar en paar collega’s opdagen en daarna gaan we samen wat drinken in de beachhouse. Er is niet echt een gezellige uitgaanssfeer hier. Byron Bay is hedendaags vooral een stadje waar mensen komen die op reis zijn en weer verder reizen.

De Bikram yoga gaat me dus steeds verder tegenstaan en op vrijdag en zaterdag neem ik even 2 dagen ‘vrijaf. Ik weet niet wat het is, maar deze vorm van yoga doet me niet echt veel goeds en ik geloof dat ik er niet in geloof, in deze manier.

Ook zondag houdt iets me tegen om er naartoe te gaan. Zondagmiddag drinken we thee komen we Chad tegen, de jongen die verleden week zaterdag ook mee uit eten was. Hij is een personal trainer, een coach in pilates en ook yoga. Ik leg hem mijn bevindingen voor en zegt dat de Bikram yoga niet de flexibiliteit geeft en dat het inderdaad alleen maar gymnastiek is. Het legt het een en ander uit en nodigt me uit om een paar lessen te komen volgen en over 2 weken komt er een yoga lerares die heel erg goed is en legt me voor om met haar te werken. Ze zal ook een workshop weekend geven en dus kan ik hem bellen als ik terug ben. Dat spreekt me wel aan!

’s Avonds maakt een Natasha een curry maaltijd in mijn kleine keukentje klaar en kijken we een leuke film op tv. Het heeft de hele dag geregend en het is een koude dag geweest.

Morgen inpakken voor Nieuw Zeeland…

Reacties

Reacties

dini

Nu inpakken en naar nieuwzeeland het zal mij benieuwen hoe je dat land vind. Ik vind het heel stoer van je Melissa wat je doet en dan ga je het rustig aan doen tot je naar Taihland ga lieverd nog bedankt voor de lieve kaart we zijn steeds blij als we wat horen. Veel liefs van Dini en wim,

Sandra Beemer

Hoi Melissa,
Ik lees alweer een tijdje met je mee. Heel leuk om op deze manier te lezen wat je allemaal meemaakt. Spannend hoor, ik vind het heel knap van je dat je dit allemaal onderneemt. Maar je hebt je draai volgens mij helemaal gevonden. Geniet er van. Succes!

Groetjes
Sandra en de rest.

bieneke

Hoi Melissa,

Nou wat een verhalen allemaal weer, je onderneemt wel veel voor slechte reizigers je doet het toch allemaal, nou heel knap hoor, dus Melissa genier ervan en lees vol aandacht naar je volgende verhalen, je ziet er goed uit.

Liefs Bieneke

Miranda

Hi Liefie, wij zijn in Griekenland maar zelfs daar lees ik je verhalen, je kunt wel een web blog beginnen ik vind het heerlijk om te lezen en reis zo met je mee. Deze zomer vond ik het wel steeds raar dat wij uit gingen en jij er niet bij was wilde je bellen om te zeggen waar we naar toe gingen en dacht daarna pas.. oja ze is er even niet bizar uit gaan zonder jouw!
Naar het Arcropolis museum geweest vandaag heerlijk even de toerist uithangen, liefs Miranda en Anthony.

Alexander

Hallo Melissa vanuit the USA Philadelphia wens ik je veel plezier in nieuw-zeeland ben blij je ff aan de telefoon gehad te hebben....veel plezier daar
greetz...Alexander

Hans

Hoi melissa hier weer even een klein berichtje terug.
Ik blijf het nog steeds leuk vinden om je verhalen te lezen en ik benijd je dat je de dolfijnen in daar hebt mogen zien lijkt me inderdaad fantastisch. Ik ben de tel al een klein beetje kwijt geraakt over het aantal keren dat je verhuisd bent en ben blij voor je dat je nu even een vaste stek voor jezelf hebt gevonden.
Wat ik je wel wil zeggen blijf lekker jezelf niets mis mee wat anderendaar ook van vinden.
Heel veel plezier komende week en ik wacht de rest van de Melissa story af tot schrijfs
groetjes Hans

Astrid

Hoi Melissa, ik heb zo juist drie verhalen van jou achter elkaar gelezen. Was namelijk op vakantie. Wat beleef jij toch veel! Als ik al die verplaatsingen zo lees, komt er met name 1 Bachremedie heel sterk naar voren: Walnut :-. By the way: jij schreef over en 'lizzard'. Wat is dat voor een beest?
Mijn vakantie in Kroatie was heel fijn. Ben op plekken geweest waar ik nog niet eerder was geweest, o.a. Dubrovnik. Prachtige plaats met enorme stadsmuur waar ik overeen heb gelopen. Was een wandeling van anderhafl uur. Ook nog in Bosnie geweest: Mostar bezocht. Daar ben je meteen in een andere wereld: oosters. Sinds vandaag heb ik weer een nieuw poezenbeest. Uit het asiel gehaald samen met Marisa. Een zwarte kater van 7 jaar, flinke jongen. Hij is heel verlegen en doet nog wat angstig. Het manneke moet wennen aan mij en zijn nieuwe huis. Heb hem zojuist aan de Bachremedies gedaan. Macka, het poesje dat jij hebt meegemaakt, is begin juli overleden. Op 3 weken na is ze 17 jaar geworden.
O ja, en ook nog bedankt voor je kaartje! Ik heb 'm aan Max & Sil laten zien/lezen.

Tot de volgende keer.
Liefs, Astrid

yvonne

hoy melissa
ik zit nu in de bib en het gaat goed alleen ik vind het fyn dat je gebeld vandaag ik heb al je rys verhalen van je en ben trots op je hoe je het doet geniet maar lekker die weken geluks vogeltje ben je toch kus mams

Nathalie

Hoi Lizzie,
Ben weer helemaal op de hoogte en heel benieuwd hoe Nieuw Zeeland je bevalt! Schijnt nog mooier te zijn dan Australië! Fijn dat je dan eindelijk zo'n mooi huisje voor jezelf hebt gevonden! Heerlijk, lekker je terug kunnen trekken als je er behoefte aan hebt! Ik kan me voorstellen dat het reizen zo zwaar gaat worden! Voorlopig doe je het toch maar allemaal en je weet het zo goed te regelen! Petje af! Ik hoop dat je weer veel mooie avonturen in Nieuw Zeeland meemaakt en wacht het volgende reisverhaal met spanning af!
Groetjes,
Nathalie

Nathalie

PS: was erg grappig laatst! Ik zat 's nachts op Hyves omdat ik niet kon slapen. En wie was er plotseling on-line? Juist, Melissa! Voor jou waren het natuurlijk de gewone uren overdag, ha ha! Ik heb niet gereageerd omdat je je concentratie nodig hebt in de korte tijd dat je on-line kunt en je dan je verhalen moet schrijven en reacties lezen. Maar heel leuk om helemaal alleen achter de computer te zitten met ineens uit de andere kant van de wereld Melissa!
Groetjes!

Tante Ada

Sorry mijn bericht is nergens meer te vinden dus doe ik het nog een keer. Ben blij dat je nu aan je zelf gaat denken en doe wat jij wilt . Hoop dat je reis naar Nieuw Zeeland geweldig wordt. Bedankt voor je lieve kaart en je mooie verhalen of ze nu leuk of minder leuk zijn dat is jouw innerlijke IK, HOU VAN JE ZELF have fun veel liefs Tante Ada en de rest dikke kus.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!