Door de weeks heb ik mijn routine, yoga en de sportschool… dus niet veel bijzonders eigenlijk over mezelf om over haar huis te schrijven.

Woensdag krijg ik een sms van Natasha, ze heeft onenigheid met Monica en voelt zich er niet lekker bij en of ze met mij kan praten. Ik zie haar even voordat ik naar yoga class ga. Blijkt dat ze gisteren een sms aan Monica en mij heeft gestuurd of we wat wilden eten met elkaar en dat we om 6 uur elkaar dan zouden ontmoeten. Ik heb deze sms gemist en ben dus niet op de hoogte ervan, maar ze vertelt dat ze na haar werk met haar collega’s wat ging drinken bij een pub, de rails (ik ben er 1 keer geweest en ik vond het niks, de pubs hier zijn helemaal niet zo gezellig als in Nederland hoor) en dat ze Monica had gevraagd om daar naartoe te komen. Dus Monica dacht dat ze mij en Natasja zou zien en toen bleek dat ik er niet was en haar collega’s wel. Monica was teleurgesteld dat Natasja weer eens de plannen om had gegooid, iets wat Natasja constant doet. Zo is ze nu eenmaal, ik ben er nu wel aan gewend en trek me er niets meer van aan en ik kan me wel indenken dat Monica hier boos om werd. Het is ook vervelend als je wat met Natasha afspreekt en ze verandert de afspraak vlak daarvoor gewoon. Dus Monica heeft er wat van gezegd en dat ze misschien maar geen vriendinnen meer moeten zijn, dat ze niet op Natasha kan vertrouwen en nu is Natasha weer beledigd dat Monica dat heeft gezegd. Ja ik begrijp Monica wel en zeg dat ook tegen Natasha. Ik leg uit dat zij en Monica gewoon verschillend zijn daarin en dat Monica waarschijnlijk zich had verheugd om ons te zien en toen dat weer anders was, dat ze teleurgesteld was. “Jaja… ik begrijp het”.. zegt Natas. Ze hebben afgesproken om zaterdag met elkaar te praten. Nou, ik hoop dat ze het bijleggen!

Donderdag zegt Jane, mijn landlady: can I talk to you? O nee he, niet weer… ik word zo moe van haar.Ze is een zeur gebleken hoor. Elke keer heeft ze wel wat te jammeren bij Tummy en mij: wil je de tv uit doen als je niet in de kamer bent, ik kijk alleen maar ‘s avonds tv, wil je geen droge was in de wasmachine doen, maar in de wasmand, wil je je in de douchebak afdrogen, wil je de vriezer ontdooien (net toen ik hier een week was…??? Volgens mij moet zij als landlady daar voor zorgen, dus laat ik dat lekker aan haar over), wil je het gasfornuis schoonmaken, wil je papier hierin doen, wil je deze stok in de kamer laten, wil je maar 1 keer per week wassen? Waar is Tummy, ik heb nog geen huur van haar ontvangen…could you this and could you that… en ’s avonds leeft ze in het donker, geen licht aan.Ze gedraagt zich echt als een oud wijf, al is ze volgens mij pas eind 50 of begin 60, als ik het even zo mag zeggen.…. En ze heeft van die vragen over dingen waarvan ze niet eens weet of we dat wel of niet doen. Ze zegt het gewoon alsof we kleine kinderen zijn. Haar stem begint volgens mij al te kraken van de manier waarop ze praat. In het begin zeurde ze het meest en volgens mij heeft ze wel in de gaten dat ik me niets van haar aantrek. Ik heb geen oma nodig hier om te zeggen dat hoe ik moet schoonmaken. Ik ben al netjes genoeg van mezelf. En dus zeg ik alleen; sure, no problem… zonder ergens op in te gaan en doe mijn deur dicht. Ik geloof dat dat wel werkt, want de laatste weken is het een stuk minder.Dus donderdag als ze zegt: can I talk to you?…. Grrrrrr, denk ik…….’Sure, no problem, over 5 minuten, zeg ik. Zo, laat haar maar even wachten. Maar dit keer zegt ze: ik heb dit weekend 2 kerstfeestjes hier. Zaterdag komen hier ‘artists’ die mijn tuin gebruiken en zondag heb ik hier een kerstfeest met de (oudere) mensen van de kerk. Als je ook wil komen, ben je welkom.’ Zooo, dat is andere koek, dit keer. Ik geloof niet dat ik daar op zit te wachten, maar beleefd zeg ik: ‘Dank je wel voor de uitnodiging, ik zal zondag zien of ik kan”. Hmm, Ik weet nu al dat ik niet kan (ook al weet ik nog niet wat ik ga doen).

Het is heel en heel erg warm vandaag, zeg maar heel heet. Het is zaterdag. Natasha is in een bad mood, omdat ze aankomende week maar 1 dag werk heeft. En ze is totaal afhankelijk van haar enige inkomen als een English teacher. We hadden afgesproken, maar ze wil vanmiddag even alleen iets doen en we spreken af dat we om 7 uur even kijken of we nog wat willen doen.

Ik besluit om vandaag mijn Yoga Teacher Training te betalen. Dit is het laatste wat ik nog moet doen, voor half december, en dan ben ik zeker van mijn plaats in de training. Nu is alles geregeld: aanmelding, foto, visum, betaling, huisje (ik heb Frans op Koh Pangan nog even gemaild over het huisje, hij zou het nog een keer bespreken met de eigenaar dat ik op 1 januari in een van die huisjes wil logeren.. dus zal wel goed komen).. joehoe, ik heb er veel zin en het ook wel spannend.. zal wel wennen zijn die drukke dagen. De uren dat je met yoga en lezingen bezig bent zijn van 8.30-11.30, 11.30-1.30, 16.00-18.00, 18.30-21.00 uur. Best veel.. ben erg benieuwd.

Ik ga vandaag ook relaxen. Maar het is te heet om buiten te zijn en dus bedenk ik dat ik naar de film kan gaan. Natasha en ik wilden de film van Michael Jackson zien, op zaterdag. Maar nu heeft zij andere plannen en ga ik zelf. Lekker koel binnen. Hoewel Byron een klein dorp is, zijn er 2 bioscopen. De film This it It, draait in het theater van de Arts Factory. Ik fiets er naar toe, achter langs de hoofdstraat. Hier ben ik nog niet eerder geweest. Het is een brede weg met mooie huizen erlangs. Het voelt heel sereen aan hier. De Arts Factory is een naam voor verschillende gebouwen op 1 plek. Er is een Buddha Bar en restaurant met tuin, een bierbrouwerij, een bioscoop en een hostel, die onder die naam vallen. De bioscoop is ruim met ligbanken en stoelen en er zijn een paar mensen. Dus ik kan lekker languit op de bank de film bekijken over de repetities van wat het laatste concert had moeten zijn.

In de namiddag lees ik verder in het boek: Autobiography of a Yogi, van Paramahansa Yogananda. Een moeilijk boek om te lezen, uit het begin van de 20^e eeuw en het Engels wat hier wordt gebruikt is moeilijk te begrijpen, ik denk dat ik de helft van de woorden begrijp.

En om 7 uur krijg ik een sms van Natasja dat ze naar mij toe komt. Ze voelt zich beter, ze heeft naar de Lighthouse gejogd en 3 uur gewandeld. Er is niet veel op tv, alleen een film… Titanic… die heb ik nog niet eerder gezien hahah.. maar ja, wel leuk om weer eens te zien.

Zondag om 10 uur hebben we afgesproken op de markt. Er is een grote markt vandaag met allerlei standjes met zeep, oliën, kleding, kaarsen, sieraden, fruit, groenten, specerijen, ijs, juices, en wat nog meer… we komen Luke tegen, de collega van Natasha.Het is snikheet, geen zuchtje wind. We snakken naar verkoeling en dus op naar huis, bikini aan en naar het strand, we duiken de zee in … heerlijk….Tegen 5 uur..We besluiten om te gaan borrelen bij de Balcony. Een leuke nette bar met restaurant en ze hebben een groot balkon waar vandaan je de hoofdstraat kunt bekijken. Je hebt er van die zachte baken met grote kussens erop waar je zowat op kunt liggen en met Champagnewijn voor Natasha, Pina Colada cocktails voor mij, stokbrood, feta, olijven en bruchetta kletsen we totdat het bijna donker is om half 8. Ik ben moe en kruip er vroeg in.

Bij jullie allemaal is de sint op bezoek geweest… ik hoop dat het veel gezelligheid heeft gebracht, dat zal wel!

Morgen begint de 26^e week alweer … dat is de helft... jee wat gaat dat snel… net nu ik het wel erg naar mijn zin heb met alles… tot volgende week maar weer :=)