Dinsdagochtend rond 7 uur word ik wakker en doe de tv aan. Ze hebben hier een leuke morning show met nieuws, roddels en andere weetjes en dingetjes. Ik kruip terug in bed en hoor ineens iets over British Airways en Qantas kerst en gedupeerden.... Ergens achter in mijn hoofd begint het te ratelen... British Airways... volgens mij vlieg ik daarmee... o nee wat is er gaande?

Even later om 8 uur er weer een nieuwsbulletin. British Airways zal mogelijk staken voor 12 dagen vanaf 22 december!!!??? En miljoenen mensen zullen niet kunnen vliegen!!??? En dat Qantas een nummer heeft voor diegenen die met Qantas vliegen op de vluchten uitgevoerd door British Aiways. O NEE.... Ik vlieg met Qantas op een vlucht uitgevoerd door British Airways. SH..T... Ik moet op die vlucht zitten!! Op 4 januari begint mijn Teacher Training en ik moet, zal en wil die training volgen!. En ik heb alles geregeld, aansluitende vluchten, visum, betaling, aanmelding, huis... dus dit zou een ramp zijn!!

Dus ik bel meteen het ticket kantoor in Deventer, die mijn vluchten in dit jaarticktet regelen, op.. maar ja het is hier 8 uur en dus is het daar 10 uur 's avonds en dus zal ik moeten wachten tot vanavond. Ik stuur alvast maar een mail om hen te informeren en te zorgen dat ze meteen hier achteraan gaan en een oplossing hebben. Hopelijk gaat de staking helemaal niet door, maar wat is het risico om daarop te wachten?

Dit is met recht een grote zorg in mijn hoofd nu... ik probeer het denken aan mogelijke scenario's te vermijden en oplossingen te bedenken. Want als 1 onderdeel wijzigt, moet ik de andere onderdelen ook wijzigen en daar heb ik natuurlijk geen zin in. Om tijd te besteden aan deze dingen en mijn energie daarin te stoppen. Ik voel me ook nu alsof iemand of iets (het personeel vaan British Airways dus) een macht over me heeft en vraag me af of ik wel relaxed kan sporten nu. Nou ik ga maar naar Zumba les, hoplelijk leidt dat iets van dit mogelijke probleem. Hmmm, in het begin kan ik me moeilijk concentreren hoor.. en dwaalt mijn geest steeds af naar dit item. Maar na een half uur gaat het beter en kan ik het gedoe meer naar de achtergrond laten verdwijnen.

Na Zumba les meteen een Yoga les er achteraan. Dit is waarom yoga zo fijn is: je bent zo bezig met je een met je lichaam en je geest dat niets je gevoel negatief kan beïnvloeden. In feite je voelt je lichter en relaxter en opener zelfs. Je bent zo intensief met je lichaam bezig, dat je geest vanzelf volgt. De meeste poses zijn intensief en vereisen je aandacht en bewustzijn; je kunt steeds dieper gaan en je lichaam in de correcte belijning krijgen daardoor met je adem en bewustzijn te werken. Hierdoor ben je helemaal in het moment van nu en daardoor helemaal leeg van emoties en gedachten. En na vele inspannende lichamelijke concentraties, die je door je geest steeds verder versterkt, is de laatste pose, Sarvangasana, de fijnste pose. Dit is de relaxation, de ontspanning van lichaam en geest. Want de geest hoeft niet meer te werken en kan met het lichaam in het niets, in het oneindige zinken. En niets kan je op dat moment beïnvloeden, anders dan allen maar in positieve zin. En dus kun je alles wat je op je pad komt als een uitdaging of probleem veel beter aan. Je bent minder gespannen en geïrriteerd en voelt je sterker. je weet dat je niets kan veranderen aan de uitkomst van datgene wat zich voordoet en waar jij zelf geen invloed op hebt, en dus hoef je je van jezelf ook niet zo druk te maken. En dus voel ik me kalm en fris na de les. Ik ga wel mijn mail afmaken voor Activity International en het nieuws volgen. Maar ik heb en houd moed, dat dit positief zal verlopen.

Natasha en ik ontmoeten elkaar bij de bank. Natasha heeft ook een onzekere situatie. Er is heel weinig werk nu met de kerstperiode. Ze heeft maar 2 dagen per week werk en voor haar is geen werk, geen geld. En vooral nu met de kerst in aantocht geeft dat een vervelend gevoel. Dus allebei hebben we een situatie waar we geen controle over hebben. Dus we besluiten om maar een drankje te gaan drinken en het te bespreken. Ik drink nooit bier, maar nu heb ik wel zin in een kersen of rosebier. Dat hebben ze niet, maar de bartender is creatief en maakt van een appel cider met een of ander rose likeur of zoiets een kersenbier voor me. Mmm lekker wel. Hannah komt er ook bijzitten en ik ga tussendoor maar even naar het flightcentre om te kijken of zij wat weten over British Airways.

Ik bel 's avonds met het ticketkantoor in Nederland en zij zullen me laten weten als er meer nieuws is en geven me het nummer van Qantas om direct bij hen te checken. Dus ik bel daarna met Qantas en het enige wat ze nu kunnen doen is me vertellen dat ze mij zullen bellen zodra er chaos uitbreekt om mijn vlucht om te boeken en ik kan hen ook bellen. Erg onzeker allemaal, ik moet maar geduld hebben. Geen fijn gevoel hoor, als er iets (wat erg belangrijk voor je is) is waar je geen controle over hebt. Maar ik denk dat iedereen dat wel herkent. Ik ben er achter dat (bijna) iedereen wel in een of andere vorm en mate heeft van ‘de angst om de controle te verliezen'..(door wat voor een oorzaak dan ook en in wat voor een soort gedrag diegene dat uit) en je moet iemand goed kennen om te weten in welke vorm dat zich uit om het te herkennen. Ik heb het jaren geleden herkend bij mezelf en gelukkig voel ik dat het een stuk minder heb en ik kan ook sneller herkennen wanneer dat gevoel de kop op steekt en dus ook weet ik er ook beter mee om te gaan. Dus ik kan het redelijk loslaten nu. Ik ga maar even naar de Beachhotel waar Hannah en Natasha zijn om een wijntje te drinken. Natasha vraagt of ik mee ga naar de Buddha bar, maar na mijn wijntje ga ik naar ‘huis'.

Donderdag is er meer nieuws over de staking: de directie van British Airways is naar het Hooggerechtshof gegaan en wil de staking verbieden. Late we hopen! Ook bel ik nog een keer met Qantas. Zij zeggen dat ik mijn vlucht kan laten omboeken naar een vlucht van Thai Airways op dezelfde dag, als ik dat wil. Ik ga eerst even overleggen met Activity International. Ik krijg een mailtje dat zij me adviseren om dan maar om te boeken, better safe than sorry! En Alex belt me 's avonds op als hij het hoort van mij, hij zegt ook dat het beter is om te wijzigen nu.

Ik ga naar Yoga les in de middag en Wong, de yoga docente, die net een Teacher Training heeft gevoeld hier in Byron Yoga centre, verwelkomd we hartelijk met een omhelzing. De yogales is zwaar met veel inspannende staande poses, maar heel ontspannend als het over is.Ik ga met Natasha maar weer een cocktail drinken bij de Balkony. Ik ben wel een beetje uit mijn sportritme deze week. Nou ja, even wat meer ontspanning nu..voordat het zware werk volgend jaar begint, kan geen kwaad. Ik pak het wel weer op

Vrijdag weer een dag van ontspanning.. En er is vandaag nieuws: het hooggerechtshof heeft de voorgenomen staking van BA verboden. Volgens de directie had het personeel geen recht om een staking op te zetten. Wat een goed nieuws! Ik lees en hoor wel, dat het personeel na de kerst opnieuw een staking kan eisen. Dus tja, is alles nu helemaal in orde of niet? Ik bel Qantas en die zeggen dat de vlucht gewoon uitgevoerd wordt. Ik ben opgelucht, maar hou het wel in de gaten na de kerst.

Ik krijg een sms mvan zowel mijn moeder als van Rene die me vertellen dat het in Nederland sneeuwt! O.... dat zou ik wel graag willen zien nu! Nederland is zo gek nog niet hoor met dat weer. Hoewel het vaker grijs en winderig is, dan heel stabiel mooi zonnig weer, toch heeft dat wel zijn charme.. die vier seizoenen die zo afwisselend zijn. Het geeft een bepaalde sfeer af, die seizoenen en ik hou zeker van de winter, wanneer het vroeg donker is en binnen de kaarsjes aan zijn.

Ik zit nu 6 maanden in de warmte; Thailand, Darwin, Cairns, Brisbane en Byron Bay...allemaal warm, zelfs in de winter hier was het 28 graden. Ok, buiten die 2 weken Nieuw Zeeland om... ja dat weer was meer zoals het in Nederland is. Ik kan me ook helemaal geen voorstelling maken van de kerst, ik heb er dit jaar geen gevoel bij..ik zie geen kerstlichtjes op straat, geen kerstversiering in de winkels, geen kerstbomen door de ramen van de huizen (hier staan de huizen los van elkaar en zijn omringd door veel bomen, struiken en hekken, dus je kunt ook niet naar binnen kijken). Alleen op de TV zie ik kerstreclames en gepraat over kerst. De kerst heeft een andere dimensie hier, althans voor mij. Maar niet dat ik dat erg vind hoor, het is gewoon anders, dat is het enige.

Volgende week is het dus Kerstmis..... in Australië...